น้ำตกเจ็ดคต สระบุรี

             เริ่มแรกก็ลังเล นานาจะเด็กไปสำหรับการเข้าร่วมกิจกรรมแบบนี้มั้ย จะไหวมั้ยนะ รวมถึงแม่กับพ่อด้วยเพราะต้องเน้นอุ้มเดิน และมีเกาะเชือกข้ามลำธาร กังวลที่สุดคือถ้างอแงกลางทาง ถ้าฝนตกหนัก สภาพจะเป็นยังไงนะ เราก็ปรึกษากับครูเกรียงก่อน ท่านบอกว่ามาเข้าร่วมได้ ถ้าไม่ไหวก็กลับก่อนได้เลย

             เช้าวันอาทิตย์ คิดว่าจะปล่อยให้นานานอนให้เต็มที่ แล้วไปหาอาหารเช้าทานระหว่างทางไปจุดนัดพบ แต่ที่พักไฟดับแต่เช้าเลยค่ะ ตื่นนอน 6 โมงเช้า แม่พยายามจะกล่อมนอนต่อแต่ไม่สำเร็จ เลยได้หาอาหารเช้าทานก่อน พอออกจากที่พักก็ไปที่จุดนัดพบเลย

             ท้องฟ้าเป็นใจ ฝนไม่ตก นานาสนใจธรรมชาติ ทั้งสิ่งมีชีวิตและสิ่งไม่มีชีวิตตามเส้นทาง ครูเกรียงนำเรียกเด็กๆ ให้สังเกตสิ่งต่างๆ และอธิบาย พี่ๆ ร่วมทริป ก็คอยชี้ถาม เด็กๆ ทุกคนดูตื่นเต้นสนุกสนาน มีพลังงานล้นเหลือกันมากมาย รวมถึงนานาที่แม่คาดการณ์ไว้ว่าน่าจะเพลีย งอแง และอาจจะต้องพากลับก่อน แต่ไม่เลย มีอิดออดเล็กน้อยบางจังหวะ นานาอยู่ร่วมกิจกรรมตั้งแต่เริ่มจนจบ กระทั่งตามไปนั่งเล่นปั้นดินที่โรงเรียนด้วย บ่ายแก่ๆ เมฆครึ้มเริ่มมา แล้วฝนก็ตก นานาก็เลยขอตัวกลับค่ะ

             ตลอดเส้นทางครูเกรียง ทีมงาน พี่ๆ และผู้ปกครองร่วมทริปทุกคนน่ารักมาก คอยบอกจุดระวัง ช่วยกันประคองในจุดที่น่าตื่นเต้น ทักทาย ถามไถ่ ชวนคุย เป็นกิจกรรมที่ไม่หวือหวา แต่แฝงความอบอุ่นไว้เต็มเปี่ยมเลยค่ะ

             ขอขอบคุณครูเกรียงที่เห็นความสำคัญของเด็กๆ เติมเต็มรักษาโรคขาดธรรมชาติให้กับเด็กบางกลุ่ม และขอขอบคุณครอบครัวแม่ตาล แม่ยุ้ย แม่กุ้ง ที่ช่วยเหลือในหลายๆ อย่างในทริปนี้ ไว้มีโอกาสนานาจะมาร่วมกิจกรรมอีกนะคะ